Bonifatiusfontein

Water als eerste levensbehoefte van de mens heeft in de Christelijke geloofsbeleving een grote symboolfunctie. De levensbeschrijving van Sint Bonifatius door zijn opvolger Willehad vermeldt de ontdekking van zoetwater in de zilte omgeving van Dokkum als een wonder verhaal. Volgens de legende tikte Sint Bonifatius, op zoek naar zoet water, met zijn bisschopstaf op de grond waarop het water spontaan opwelde  en de bron ontstond. De Bonifatiusbron is één van de twee zoetwater wellen van historische betekenis van de stad.

De tweede historische zoetwaterbron van Dokkum bevindt zich op de stadsterp op de plek waar tot 1580 de voormalige Abdijkerk heeft gestaan. De stadsterp is in de tweede helft van de 8e eeuw opgeworpen ter nagedachtenis aan Bonifatius in opdracht van de christelijke Frankische koning Pippijn. Bij inspectie van de werkzaamheden door de gouwgraaf Abba zakte diens paard in de weke bodem. Toen het paard eruit was getrokken welde het zoete water op. De out van deze zoutwaterwel is bij werkzaamheden in 1984 herontdekt.