Aan het eind van het pad over de oude begraafplaats op de dwinger aan het Zuiderbolwerk ligt het graf van de dichter Dirck Raphaelsz Camphuysen. Op zijn zerk staat: “Mortuus Vivo, Dirk Raphaels Kamphuizen, geboren te Gorinchem 1586 en overleden te Dokkum 1627, is deze steen gewijd door de verenigde christelijke gemeente te Dockum in het jaar 1823. In het jaar 1860 van de voormalige begraafplaats herwaarts overgebragt benevens ’s mans schedel tot dien tijd berustende op het Raadhuis alhier.” Daaronder één van zijn dichtregels: “Daar moet veel strijd gestreden zijn.” In 1619 was de dichter wegens zijn remonstrantse denkbeelden uit Gorinchem verbannen en na omzwervingen kwam hij uiteindelijk in het verdraagzamere Dokkum terecht. Daar stierf hij op 9 juli 1627.

Het kerkhof van Dokkum was destijds gelegen waar nu de Markt van de stad is. Het was gewijde grond naast de Grote Kerk, waar de dichter aanvankelijk begraven lag. Toen kwamen twee Amsterdammers, die in naam van de familie het bakkeneel (de schedel) van Camphuysen vroegen. Diezelfde nacht nog werd de doodgraver opgetrommeld en de kist werd opgegraven. De man die het graafwerk had verricht, zou later hebben gezegd: “Ik weet eigenlijk niet of ik de goeie wel heb meegegeven.” Hij scheen een flinke neut op te hebben…

Jaren later werd de gemeente van Dokkum gebeld door iemand die door een erfenis in het bezit was gekomen van de schedel van Camphuysen. Het kerkhof op de Markt bestond toen al niet meer, maar er werd op de Kollumer dwinger gegraven. De gemeente zocht contact met de remonstrantse gemeente. Al die tijd lag de schedel in een kistje op het Stadhuis. Op een avond liepen de bode, de koster, het kerk- en het gemeentebestuur met het kistje naar deze begraafplaats, waar zijn overblijfselen opnieuw begraven werden.